Zespół Eagle’a to dysfunkcja spowodowana wydłużonym wyrostkiem rylcowatym kości skroniowej lub zwapnieniem więzadła rylcowo-gnykowego. Patologia ta prowadzi do ucisku ważnych struktur w obrębie szyi. Najczęściej wyrostek rylcowaty uciska mięśnie i więzadła mieszczące się w tej okolicy, tętnicę szyjną, nerw twarzowy, dodatkowy, błędny, językowo-gardłowy, czy trójdzielny.
Dominującym objawem jest napadowy kłujący ból. Nasila się on podczas obracania głową i szyją oraz otwierania ust (np. podczas jedzenia czy ziewania). Można go również sprowokować, silnie uciskając więzadło rylcowate. Neutralne ułożenie głowy i bezruch zmniejsza dolegliwości.
Jedną z metod diagnostyczno-leczniczych jest ostrzyknięcie więzadła rylcowatego środkiem znieczulającym. Diagnostyczne ostrzynięcie wykonuję podczas wizyty w gabinecie. Klikając w link poniżej- możesz umówić termin konsultacji.
Jakie objawy występują w przebiegu zespołu Eagle’a?
Objawy w klasycznym zespole Eagle’a wiążą się z podrażnieniem tkanek mięśni i nerwów. Dolegliwości koncentrują się wokół głowy, twarzy i szyi.
- Najczęściej pojawia się kłujący ból z jednej strony szyi, w górnej jej części. Mogą towarzyszyć mu bóle ucha, twarzy, gardła, żuchwy, zębów, dna jamy ustnej i migdałków. W skrajnych przypadkach dolegliwości promieniują aż do wysokości klatki piersiowej.
- Dodatkowo pacjenci często mają problem z przełykaniem, które prowokuje wystąpienie bólu. Często skarżą się na nadwrażliwość gardła. Wrażenie posiadania “przeszkody w gardle” lub “uczucia ciała obcego w gardle“. Ból występujący podczas jedzenia staje się ogromnym dyskomfortem.
- Ponadto, u części pacjentów pojawiają się mrowienia i drętwienia. Dotyczą różnych częściach twarzy. Mogą się również pojawić w obrębie kończyny górnej, po stronie bólu.
Zespół tętnicy szyjnej czyli zespół Eagle’a typ 2
Zespół Eagle’a typu 2 powstaje w wyniku drażnienia włókien współczulnych towarzyszących tętnicy szyjnej.
- W tym przypadku ciągły ból szyi promieniuje do oczu, okolicy ciemieniowej głowy, czy twarzy.
- Podczas skrajnych ruchów skrętnych głową mogą pojawić się omdlenia często z utratą przytomności.
Towarzyszyć im mogą np:
- Problemy z widzeniem: przeczulica na światło, bóle głowy (zwykle w okolicy oka) oraz pogorszenie widzenia,
- ślinotok, szczękościsk,
- przyśpieszona praca serca,
- zawroty głowy,
- mgła mózgowa,
- zaburzenia termoregulacji,
- czy nadwrażliwość na dźwięki
Jak często dochodzi do wydłużenia wyrostka rylcowatego?
Wydłużony wyrostek rylcowaty występuje u ok. 4% społeczeństwa. Na szczęście u większości z tych osób nie powoduje żadnych objawów klinicznych. Dzieje się tak, ponieważ mimo jego wydłużenia, nie dochodzi do ucisku żadnych ważnych struktur anatomicznych.
Jaką długość ma wyrostek rylcowaty?
Zwykle wyrostek rylcowaty ma długość 2,5-3 cm.
Kiedy wydłużony wyrostek rylcowaty powoduje ucisk struktur gardła?
Jak już wspomniałam, nie każda z osób z wydłużonym wyrostkiem rylcowatym będzie doświadczać dolegliwości. Wiele zależy od długości, grubości i kąta zakrzywienia wyrostka. Najczęściej do ucisków dochodzi, gdy wyrostek schodzi wzdłuż gardła lub ulega zakrzywieniu.
Z jakich powodów wyrostek rylcowaty może ulec wydłużeniu?
Wyróżniamy dwie sytuacje. Pierwszą, kiedy rodzimy się z wydłużonym wyrostkiem. Może mieć związek np. z przetrwałą chrząstką Reicherta.
Drugą, gdy ma charakter nabyty w ciągu życia. Do wtórnego wydłużenia wyrostka może dochodzić np. po przebytym urazie komunikacyjnym, gwałtownym uderzeniu głową, czy szarpnięciu szyją. Dochodzi wtedy do nadmiernego kostnienia.
W przebiegu wielu przewlekłych schorzeń może dojść do zwapnienia w więzadle rylcowo-gnykowym. Dzieje się tak np. w toku zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej w niewydolności nerek. Zwapnienia powstają również u niektórych pacjentów po wycięciu migdałków, w związku z po zabiegowym uszkodzeniem tkanek miękkich.
Ponadto, zespół Eagle’a często współistnieje z zaburzeniem tkanki łącznej w zespole Ehlersa-Danlosa.
Zespół Eagle’a – leczenie
Najskuteczniejszym leczeniem zespołu Eagle’a jest operacyjne wycięcie wyrostka rylcowatego. Gdy leczenie chirurgiczne jest przeciwwskazane lub nieskuteczne (ok 7% chorych) stosujemy leczenie zachowawcze. Polega ono na skojarzonej farmakoterapii, neuromodulacji, wykonywaniu blokad z użyciem sterydów i leku miejscowo znieczulającego. (patrz cennik blokad) Nie zaleca się typowej terapii manualnej ze względu na możliwe powikłania: np. uszkodzenie i rozwarstwienie tętnic szyjnych.
Zostaw Komentarz